De Westfjorden en Snaefelsness

Zondag 4 juni
Een redelijke lange rijdag hebben we voor de boeg. Ons einddoel vandaag is Isafjordur, de 'hoofdstad' van de Westfjorden. De Westfjorden ligt wat afgelegen in het noordoosten van IJsland en wordt vaak overgeslagen door toeristen. Hier is eigenlijk een 4x4 een noodzakelijk vervoermiddel. Ongeveer 50% van de wegen hier zijn geasfalteerd en de rest is gravel. De afstand in km is 360 maar in tijd ruim 5 uur want de weg slingert langs wel tien fjord-inhammen. Het is zéker de moeite waard hier te rijden want wat is het mooi! Het ene vergezicht na het andere komt voorbij en na elke bocht weer een ander zicht op de fjorden. Soms klimt de weg helemaal naar boven en zitten we zomaar 1000 meter hoger om ineens tussen het ijs te rijden. Er zijn wel honderd watervallen die langs de fjorden stromen. Het is hier zeer rustig en dat is helemaal niet erg op deze smalle weg. De losliggende gravel zorgt ervoor dat ik weleens met samengeknepen billen de afgrond inkijk. En vangrail is hier behoorlijk schaars! We trakteren onszelf onderweg op een prijzig kopje koffie met een wafel en genieten van de zon.

Maandag 5 juni
De dag begint een beetje bewolkt maar al snel komt de blauwe lucht tevoorschijn en het belooft, net als gisteren, weer een schitterende dag. De temperatuur bereikt 's middags zelfs de 12 graden, het wordt dus warm! We laten Isafjordur achter ons en rijden naar het zuiden van de Westfjorden, naar Latrabjarg. Dit is een bekende plaats waar veel vogels langs de kliffen broeden, zoals stormvogels, meeuwen, alken en papegaaiduikers (puffins). Ken je die vogeltjes met hun leuke felle oranje snavel? Van mei tot eind augustus zijn ze aan land om te broeden en de rest van het jaar leven ze op zee. Ze komen ook voor in Schotland, Faeroer Eilanden, Alaska en misschien in nog een paar andere noordelijke landen. Het zijn hele nieuwsgierige beestjes. Totaal niet bang van de hordes fotografen die langs komen banjeren en op hun buik gaan liggen in het gras met grote telelenzen, klikkende mobieltjes en Gopro's. We kamperen in Breidavik, zo'n 15 minuten rijden naar de vogelrots waar het allemaal gebeurt. Zo kunnen we zowel 's avonds als de volgende morgen de vogels bewonderen. 's Middags maken we nog een stop bij een gigantisch grote waterval, genaamd Dynjandi. Voor de lezers die ook eens naar IJsland willen en fotografie helemaal leuk vinden; hier is nog een kleine tip: laat NOOIT je statief even alleen staan in IJsland. Ik was niet bedacht op een harde IJslandse windvlaag en daar ging mijn statief met camera tegen de vlakte. Gelukkig viel de camera op de zonnekap en is alleen deze gesneuveld. Verder op de dag rijden we nog langs een gestrand vissersscheepje uit 1912. Dit is ook al een bekend en veelvuldig gefotografeerd object, dus natuurlijk stoppen we hier even om het scheepje te bekijken. Er zijn nog een paar andere belangstellenden. Nou staat er een bord waarop staat vermeld dat het verboden is om op het schip te klimmen en ja hoor: natuurlijk staan er weer een paar lui op het schip, trekken aan deuren en klimmen zelfs op het stuurhutje. IJsland is een fantastich mooi en vrij land waar bijna alle natuur(parken) en monumenten gratis zijn en zonder hekken zijn te bezichtigen. Zulke acties zullen er voor zorgen dat dit soort objecten in een mum van tijd achter hekken staat. Zonde...

Dinsdag 6 juni
Na afscheid genomen te hebben van die leuke papegaaiduikers rijden we de Westfjorden uit richting het schiereiland Snaefellsnes. De Toyota doet weer goed zijn best. Met stijgingen en afdalingen van 10 à 14% is het behoorlijk stijl. We kamperen net voor Snaefellsnes in Budardalur, een stil stadje waar niet echt iets te beleven valt. Maar deze camping heeft een wasmachine en droger en we moeten dringend wat kleding wassen. 's Avonds komt de beheerdster afrekenen en we krijgen elk een kaartje met een qr-code per douchebeurt. Dus hup in de douche, kleding uit, qr-code scannen en lekker douchen maar! Was het maar zo... Die stomme scan werkt dus gewoon niet en er zit ook geen ouderwetse kraan met een aan/uit knop. Dan moeten we maar zo de slaapzak in.

Woensdag 7 juni
Bij de andere kampeerders werkt het qr-systeem ook niet. De beheerdster wordt gebeld en komt de zaak resetten. Maar het gaat niet werken door simpelweg het systeem even uit- en aan te zetten. Ze is druk aan het bellen om het op te lossen maar wij houden het voor gezien. Even een kattewasje en door want er wacht nog een hoop moois op ons. We stoppen eerst in Grundarfjordur voor een lunch. Hier is ook een mooie waterval bij een hoge bergpiek, Kirkjufell genoemd. Daarna komen we langs Snaefellsnesjokul en beklimmen vulkaan Saxholl. De weg loopt langs de kust naar het zuiden en we stoppen aan het einde van de dag in Arnarstapi, een piepklein dorpje, om daar te kamperen. Heel basic, zonder warm water en zonder douche. Van hier wandelen we via een paadje langs de kust naar het naburige dorpje Hellnar, zo'n 2,5 km. In Hellnar drinken we nog wat koffie en thee en bewonderen een klein typisch IJslands kerkje. Dan lopen we weer dezelfde route terug.

Donderdag 8 juni
Snaefellsnes laten we ook weer achter ons. We rijden via de watervallen Hraunfossar en Barnafoss. De tip om deze watervallen te bezoeken heb ik via een fotografie-site. Het lijkt erop dat deze plaats recent is aangepast om een grote massa te kunnen ontvangen. Een ruime parkeerplaats geschikt voor bussen, een keurig aangelegd pad richting een houten vlonder en een bruggetje waar je van bovenaf de watervallen tussen de begroeing door kunt bekijken. Dus beneden aan de oever staan om foto's te maken gaat niet meer. Jammer dat hier geen pad/trapje voor is aangelegd. Wel staat er een koffiehuis, dat dan weer wel. De watervallen zijn sowieso de moeite waard om te bezoeken want deze is anders dan anders; geen hoge waterval maar veel lage valletjes naast elkaar, op een lengte van ong. 200 meter. En de kleur van het water is fantastisch, zó fris blauw-groen.
Inmiddels zijn we neergestreken vlakbij Geysir. Op 3 km afstand van de IJslands bekendste attractie ligt camping Skjol, dan kunnen we Geysir bezoeken buiten de massa om. Maar eerst op zoek naar een 'sturta', dat is het IJslandse woord voor 'douche'.