Over ananassen enzo
Blijf op de hoogte en volg Christine
17 Januari 2016 | Costa Rica, Liberia
Dinsdag, 12 januari
Op naar de volgende bestemming: Sarapiqui. We houden rekening met een flinke vertraging op de weg want op de heenweg waren er wegwerkzaamheden. Snelwegen zijn hier niet, het zijn allemaal tweebaanswegen. We staan inmiddels zo'n 1,5 uur stil. Langs de kilometers lange wachtende rij lopen verkopers allerlei etenswaar en drankjes aan de man te brengen. Het landschap verandert langzaam, de bananenplantages worden verruild door ananasplantages. Nadat we hebben ingecheckt in lodge Ara Ambigua nemen we een kijkje in de kikkertuin en vinden een aantal kikkertjes, het zijn de zgn. blue jeans frogs. Hun lijfje is rood en de pootjes zijn donkerblauw. Ze zijn ong. 3 cm. groot. 's Avonds krijgen we een tour rond de logde om andere kikkers te zoeken. Het meisje die ons rondleidt vindt de ene kikker na de andere. Ook de bekende roodoogkikker (zo'n 5 cm groot), wat een mooie beestjes zijn dat toch.
Woensdag, 13 januari
Onze volgende uitstap wordt een smakelijke: we gaan naar Finca Sura, een ananasplantage. Om 10.00 uur wacht de dochter van eigenaar Don Rudolpho op ons op het afgesproken punt en we belanden op een leuk aangelegde boerderij. De lunch is inclusief maar we moeten wel eerst onze eigen vis vangen in de vijver. Dat is natuurlijk geen succes, hahaha. Reuzetrots ben ik op mezelf, want ik heb beet! Maar dan wordt deze vis teruggegooid omdat die blijkbaar te klein is. We hoeven niet te verhongeren want er zijn ook nog vissen in een soort aquarium waar er een aantal worden uitgehaald met een schepnet. Dan leidt ze ons rond langs diverse bomen, planten, kikkers, fruit en natuurlijk de ananas. We mogen ook proeven en dit is echt de állerlekkerste ananas die we ooit gegeten hebben. Daarna mogen we nog een nieuwe ananas planten in de 'Holland-hoek'. De lunch hapt goed weg en daarna gaan we verder. We moeten nog 3,5 uur rijden naar het noorden, vlakbij de grens van Nicaragua. Hier is Cano Negro, een wildlife refuge. Schijnt een echt vogelwalhalla te zijn. Er worden hierheen ook dagtochten georganiseerd maar wij gaan hier twee nachten verblijven zodat we meer kunnen zien van dit gebied.
Donderdag, 14 januari
Dit is een dag die eigenlijk niet thuis hoort in een reisverslag. Gisteravond voelde Marc zich niet lekker en moet al snel overgeven. Zelf zit ik ook met een 'zware' buik. Er komen de hele nacht brulaap-geluiden uit de badkamer. En ja hoor, tegen vijf uur 's ochtends moet ik er ook aan geloven. Onze boottocht van 8.00 uur gaat dus mooi niet door en we liggen alle twee ziek op bed. De eigenaar komt met tabletjes want 'dat komt hier wel vaker voor'. Jaja, misschien moet hij eerst zijn keuken eens onder de loep nemen. Tegen de avond knappen we wat op en proberen vroeg te slapen.
Vrijdag, 15 januari
Nu de boottocht dus. We varen door een prachtig gebied, een wetland, met de meest mooiste vogels. De boottocht duurt 'maar' 2,5 uur. Om hier te geraken moesten we een flink eind rijden, waarvan 1 uur kruipend à 20 km over een keienweg. Dus ja... beetje jammer. Misschien dat een (georganiseerde) dagtocht toch wel het beste was geweest. Een klein beetje teleurgesteld gaan we op pad naar onze volgende bestemming. 's Middags komen we aan in La Fortuna, een toeristisch dorpje wat geheel in het teken staat van toeristisvche activiteiten en de vulkaan Arenal. Die vulkaan gaan we morgen eens uitgebreid bekijken. Vanavond proberen we wat te relaxen in de themale baden, daar hebben we tickets voor gekregen.
Op naar de volgende bestemming: Sarapiqui. We houden rekening met een flinke vertraging op de weg want op de heenweg waren er wegwerkzaamheden. Snelwegen zijn hier niet, het zijn allemaal tweebaanswegen. We staan inmiddels zo'n 1,5 uur stil. Langs de kilometers lange wachtende rij lopen verkopers allerlei etenswaar en drankjes aan de man te brengen. Het landschap verandert langzaam, de bananenplantages worden verruild door ananasplantages. Nadat we hebben ingecheckt in lodge Ara Ambigua nemen we een kijkje in de kikkertuin en vinden een aantal kikkertjes, het zijn de zgn. blue jeans frogs. Hun lijfje is rood en de pootjes zijn donkerblauw. Ze zijn ong. 3 cm. groot. 's Avonds krijgen we een tour rond de logde om andere kikkers te zoeken. Het meisje die ons rondleidt vindt de ene kikker na de andere. Ook de bekende roodoogkikker (zo'n 5 cm groot), wat een mooie beestjes zijn dat toch.
Woensdag, 13 januari
Onze volgende uitstap wordt een smakelijke: we gaan naar Finca Sura, een ananasplantage. Om 10.00 uur wacht de dochter van eigenaar Don Rudolpho op ons op het afgesproken punt en we belanden op een leuk aangelegde boerderij. De lunch is inclusief maar we moeten wel eerst onze eigen vis vangen in de vijver. Dat is natuurlijk geen succes, hahaha. Reuzetrots ben ik op mezelf, want ik heb beet! Maar dan wordt deze vis teruggegooid omdat die blijkbaar te klein is. We hoeven niet te verhongeren want er zijn ook nog vissen in een soort aquarium waar er een aantal worden uitgehaald met een schepnet. Dan leidt ze ons rond langs diverse bomen, planten, kikkers, fruit en natuurlijk de ananas. We mogen ook proeven en dit is echt de állerlekkerste ananas die we ooit gegeten hebben. Daarna mogen we nog een nieuwe ananas planten in de 'Holland-hoek'. De lunch hapt goed weg en daarna gaan we verder. We moeten nog 3,5 uur rijden naar het noorden, vlakbij de grens van Nicaragua. Hier is Cano Negro, een wildlife refuge. Schijnt een echt vogelwalhalla te zijn. Er worden hierheen ook dagtochten georganiseerd maar wij gaan hier twee nachten verblijven zodat we meer kunnen zien van dit gebied.
Donderdag, 14 januari
Dit is een dag die eigenlijk niet thuis hoort in een reisverslag. Gisteravond voelde Marc zich niet lekker en moet al snel overgeven. Zelf zit ik ook met een 'zware' buik. Er komen de hele nacht brulaap-geluiden uit de badkamer. En ja hoor, tegen vijf uur 's ochtends moet ik er ook aan geloven. Onze boottocht van 8.00 uur gaat dus mooi niet door en we liggen alle twee ziek op bed. De eigenaar komt met tabletjes want 'dat komt hier wel vaker voor'. Jaja, misschien moet hij eerst zijn keuken eens onder de loep nemen. Tegen de avond knappen we wat op en proberen vroeg te slapen.
Vrijdag, 15 januari
Nu de boottocht dus. We varen door een prachtig gebied, een wetland, met de meest mooiste vogels. De boottocht duurt 'maar' 2,5 uur. Om hier te geraken moesten we een flink eind rijden, waarvan 1 uur kruipend à 20 km over een keienweg. Dus ja... beetje jammer. Misschien dat een (georganiseerde) dagtocht toch wel het beste was geweest. Een klein beetje teleurgesteld gaan we op pad naar onze volgende bestemming. 's Middags komen we aan in La Fortuna, een toeristisch dorpje wat geheel in het teken staat van toeristisvche activiteiten en de vulkaan Arenal. Die vulkaan gaan we morgen eens uitgebreid bekijken. Vanavond proberen we wat te relaxen in de themale baden, daar hebben we tickets voor gekregen.
-
17 Januari 2016 - 09:26
Ilona:
Oeps. Gelukkig maar 1 dag gemist. Hopelijk blijft het jullie verder bespaard. -
17 Januari 2016 - 09:58
Levina:
Hopelijk blijft verder ziek zijn jullie bespaard. En WoW wat een mooie kikkertjes, zijn die giftig? -
17 Januari 2016 - 13:54
Bernadette:
Oei das minder dat jullie beide ziek waren. Maar die kikkertjes zijn echt geweldig net "nep". -
17 Januari 2016 - 18:48
Ria De Kok:
Vervelend dat jullie ziek werden. Voedsel, water? Lijkt soms dat het bijna niet te voorkomen is met deze reizen. Hopelijk kunnen jullie weer snel de draad oppakken. Lekker genieten samen. -
18 Januari 2016 - 19:29
Jeffry & Paulien:
Hebben jullie lava gezien bij de Arenal? Hoop dat jullie meer mazzel hebben dan dat wij hadden, wij zagen er alleen vuurvliegjes. Nu verder gewoon op de been blijven hoor. Geen grapjes meer met spugen en zo, dat is zonde van jullie tijd. Geniet er van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
