Buffelen op de fiets

Maandag 28 januari
Vandaag fietsen we via-via ong. 60 km naar onze derde home-stay in de buurt van Long Xuyen. Dit is een bijzonder adres want we logeren vandaag bij een Vietnamese familie in huis. Het is een groot huis waar de familie zes slaapplaatsen voor ons heeft gerealiseerd. Zelf slapen ze tijdelijk elders, twee familieleden slapen zelfs buiten. Ook opa woont er, hij liep om 17.00 uur al in zijn pyjama rond. De familie heeft ook een zoontje van een jaar of 8 die natuurlijk de gekste kunstjes uitvoert voor de buitenlandse gasten. Oma vertelt trots dat haar kleinzoon naar school gaat, althans, dat heb ik er bij verzonnen, deze mevrouw sprak natuurlijk alleen Vietnamees. De vrouw des huizes heeft een prima Vietnamese maaltijd voor ons klaargemaakt. Omdat ik 's nachts nogal hoest heeft ze de volgende ochtend een speciaal drankje klaargezet voor mij. Het was iets warms met honing en een citroen.

Dinsdag 29 januari
Deze laatste fietsdag wordt een pittige fietsdag. 's Ochtends hebben we weer een schitterende route door het Vietnamese Delta-leven wat hier aan de kant van de weg afspeelt. Links de rijstvelden en rechts de rivier met scheepvaart. Onderweg bezoeken we een wierookstokjesfabriek. In mijn fantasie zag ik een serieuze hal voor me met machines maar in het kleine gebouwtje zat één persoon te werken en handmatig werden de stokjes voorzien van een pastamengsel-laag. Daarna liggen ze te drogen aan de kant van de weg. Ook gaaf: we zien onderweg een kudde waterbuffels. We fietsen zo'n 35 km. De lunch doen we op een lokale markt. We bestellen noodlesoup, kip en een drankje. Het afrekenen geeft veel discussie, zij speken geen Engels en wij geen Vietnamees. Op een gegeven moment stonden er wel vijf Vietnamezen zich er mee te bemoeien en bleven maar zwaaien met briefgeld en gebaarden dat we meer moesten betalen. Uiteindelijk hebben ze het opgegeven. We gaan de volgende uitdaging aan: 20 km voor de boeg met drie hellingen van 10%. Het is niet verplicht en 8 groepsgenoten besluiten mee te gaan. Na wat twijfel gaan wij ook mee, het is heuvel op wel even doorbijten met deze warmte (35gr.) maar toch gelukt! De fietsen gaan dan de bus in want dat was onze voorlopige laatste fietstocht. We nemen afscheid van Luc en de fietsenmaker, zij rijden nog dezelfde avond naar Saigon en hun familie. We slapen een een heel saai communistisch hotel, verder wel goed maar de kast kon ik beter dicht laten. Er kwam een muffe lucht uit en ook zag ik een of ander beest lopen, snel dicht die deur!! Naast het hotel zit nog een soort dierentuintje met een aap, krokodillen, struisvogels en een beer. We lopen er met een paar man even doorheen. De dieren zien er niet onverzorgd uit maar hun omgeving kan wel een opknapbeurt gebruiken.