Botswana

Vrijdag 8 juni. Naar Botswana

Elke avond krijgen we een briefing van Jairos over de volgende dag. Gisteren vertelde hij dat het vandaag 'a hectic day' zou worden. We gaan vandaag Namibie uit en Botswana in. Dat betekent aan de grens stempels in ons paspoort en we moeten een Namibie-formulier invullen voor vertrek en, zodra we over de grens zijn, een Botswana-formulier invullen voor aankomst. Daarna rijden we naar de Okavango-rivier waar we met een speedboot en per mokoro naar onze overnachtingsplaats in de Okavango-delta worden gebracht. Een mokoro is een soort kano van hout met een platte bodem. Ook hier is wat gemoderniseerd; onze mokoro's zijn van kunststof... De mokoro wordt bestuurd door een 'poula', met een lange houten stok duwt een jongen de mokoro via de bodem van de delta vooruit. De gemiddelde diepte is ongeveer een meter, soms minder, dan stapt hij uit en moet hij duwen. 's Avonds bij het vuur zingen de mokoro-jongens wat Afrikaanse liedjes voor ons.

Zaterdag 9 juni. Nijlpaard en sterrenhemel

Vandaag gaan we dieper de Okavango-delta in per mokoro. De delta, gevuld met vele waterlelies en riet, bestaat uit vele kleine eilandjes. We horen het geluid van een nijlpaard, dit is een hard snurk-geluid. Wat later zien we er een aantal aan de kant staan. We gaan op een van de eilandjes aan land waar onze gids vertelt over de plaatselijke flora en fauna. De weinige planten en bomen die er staan zouden goed zijn voor allerlei huis-, tuin- en keukenkwaaltjes. Op het eilandje komen we een olifant tegen. Heel voorzichtig sluipen we langs om het dier niet te storen, we kunnen het natuurlijk niet laten om hem te fotograferen. Na de middag worden we naar een houseboat gebracht voor de volgende overnachting. Jammer genoeg is de staat van de houseboat niet echt super. De avond wordt goed gemaakt als iemand mij vraagt om buiten te komen: we zien de prachtigste sterrenhemel ooit. Het is aardedonker, geen lichtvervuiling, sterren en melkweg zijn echt goed zichtbaar. Een van onze reisgenoten heeft veel verstand van astronomie en vertelt er boeiend over. Vreemd om te beseffen dat we hier op het Zuidelijk halfrond staan en andere sterren zien die je in Nederland nooit zal zien. Nog lang staan we buiten, gewoon te genieten.

Zondag 10 juni. Koud!!!

Op het Zuidelijk halfrond zijn de seizoenen tegenovergesteld aan dat van ons 'Noordelijken'. Dit betekend dat het hier herfst, bijna winter is. Overdag is het lekker, zo'n 20-25 graden maar 's Avonds koelt het dan ook behoorlijk af, tot het vriespunt. Voor ons kampeerders is dat niet altijd fijn, zeker niet voor de koukleum, waar ik zelf toe behoor. Zodra de tent is opgezet zoek ik snel wat extra kleren om aan te doen en ga bij het vuur zitten. Op koude avonden heb ik wel vier lagen kleren aan: hemd, t-shirt, trui, bodywarmer en daaroverheen mijn jas. Als ik ga slapen heb ik een pyama aan, trui er overheen, thermo-legging, paar sokken aan, muts op voor mijn koude oren en handschoenen. Zo ga ik dan mijn slaapzak in. Nee, koud heb ik het 's nachts niet. 's Ochtends vraagt Isra aan mij: 'Goodmorning Christine, koed keslapen?' Ik antwoord met 'Yes, but it's sooo cold'. Isra: 'don't worry Christine, i'll make you some tea'.

Maandag 11 juni. Terug in Botswana

Vandaag rijden we weer naar Botswana. Nadat we gisteren de Okavango-delta zijn uitgegaan, zijn we weer terug naar Namibie gereden om via de noordelijke route, de Caprivie-strip, naar Botswana te rijden om naar Chobe te gaan. Dit is de kortste en gemakkelijkste manier. Natuurlijk hebben we weer de inmiddels bekende grensformaliteiten: formulier invullen, stempels in het paspoort, de grens lopend over via een speciale mat om mond-en klauwzeer tegen te gaan, weer formulier invullen, stempels in het paspoort. And we're back...

Dinsdag 12 juni. Chobe National Park

Vroeg uit de veren: de wekker staat op 5.15 uur 's ochtends, lekker hoor in je vakantie! Maar het is voor een goed doel, we gaan een game-drive doen in Chobe National Park. Chobe spreek je uit als Tjsobie. In dit park, 9.000 km2 groot en zonder omheining, leven olifanten, giraffen, nijlpaarden maar ook luipaarden en leeuwen. Nog voor zonsopgang rijden we met een 4x4 en een plaatselijke gids door het park. We worden direct getrakteerd op een stel buffels en een hyena. Helaas is het nog iets te donker om foto's te maken. Aan de rivier zien we krokodillen en nijlpaarden. Iets verderop staat een klein nijlpaardje helemaal alleen op de weg, volgens de gids is deze ten dode opgeschreven zonder zijn ouders. Verschillende vogelsooren, giraffen, buffels en wat varanen kruisen ons pad. Eigenlijk willen we natuurlijk nog een luipaard of leeuw zien maar dat zit er waarschijnlijk niet in. Zelf zou ik nog zo graag een stel olifanten met kleintjes zien de weg oversteken. Van een andere groep verneemt de gids dat er verderop een leeuw zit. We gaan er op af maar de leeuw ligt verscholen op een plaats waar de auto niet mag komen. De gids kijkt rond zich heen, geeft gas en rijdt heel voorzichtig richting de leeuw en riskeert hiermee zijn baan. Alles voor de fooi! Miin wens gaat ook nog in vervulling als we een heel stel olifanten de weg over zien steken, met kleintjes! Als we aan het eind van de ochtend het park verlaten zien we het kleine nijlpaardje aan de kant van de weg liggen, volgens mij met twee tranen over zijn koppie, zo zielig. Ik neem een foto van het diertje maar ik vraag me af waarom eigenlijk... 's Middags maken we nog een boottocht over de rivier met als einde een prachtige zonsondergang. Het voelt als de laatste vakantiedag, deze avond eten we voor het laatst een maaltijd, bereid door Isra, bij de truck en slapen voor de laatste keer in onze tent. Met deze temperaturen is niet iedereen daar rouwig om. Morgen pakken we in en rijden we naar Victoria Falls.