De eerste week in Afrika

Maandag 21 mei. Eerste dag in Kaapstad

Kaapstad, de stad van de Tafelberg. De top kun je bereiken met een kabelbaan maar wij kiezen om dat lopend te doen via de Platteklip Gorge, twee uur klimmen! Met een taxi, geregeld door een medewerker van het hotel, worden we keurig aan het begin van het pad gebracht. Na een inspannende klimpartij zijn we in twee uur boven. Een prachtige tocht waarbij we veelvuldig van het 'uitzicht hebben genoten' (uitrusten dus ;-)). De terugweg doen we met de kabelbaan, in vijf minuten staan we weer beneden. Nu nog vervoer regelen richting het hotel, zeggen we tegen elkaar. We worden aangesproken door een 'taxi'chauffeur en stappen in zijn busje. Ook stappen ineens twee van zijn maten in. Een beetje ongerust word ik wel en halverwege de rit heb ik visioenen van berovingen en gedumpte lichamen, tot ze ons netjes bij het hotel afzetten tegen de afgesproken prijs. Misschien moet ik toch meer vertrouwen hebben in de mensen...

Dinsdag 22 mei. Naar Cape of Good Hope

Om negen uur 's ochtends vertrekken we voor een dagtocht rond de Kaap, richting Cape of Good Hope. Rijdend via de kust stoppen we in Hout Bay waar we een boottochtje maken om een pelsrobbenkolonie te zien. In de haven is een levendige Afrikaanse souvenierhandel, gericht op de vele toeristen. Na een korte stop bij een struisvogelboerderij, waar koude koffie voor 5 rand (ong. 50 eurocent) te verkrijgen is, komen we rond lunchtijd aan op het meest zuidelijke puntje van Afrika, Cape of Good Hope: daar komen de Atlantische oceaan en de Indische oceaan samen, met een zeewater-temperatuurverschil van ongeveer 10 graden. Dan richting het leukste deel van de tocht: de pinguins. In Boulders leeft een van de weinge pinguinkolonies die op het vaste land leven. Ze zijn ongeveer zestig cm. groot en echt super-leuke, fotogenieke beestjes! Morgen vertrekken we met de safaritruck naar Cederbergen, Zuid-Afrika, waar we zullen overnachten in vakantiehuisjes. De rondreis begint dan echt!

Woensdag 23 mei. In de truck

Deze rondreis door Zuidelijk Afrika gaan we maken in een safaritruck. Dit is een omgebouwde vrachtwagen met een opbouw waar plaats is voor twintig mensen plus een ruime koelbox. Om negen uur laden we alle tassen in en daarmee is een begin gemaakt met de rondreis richting Namibie met als eindbestemming de Victoria Falls. Het is wel even wennen aan het rijden in de truck, deze schudt en hobbelt nogal. Rond twaalf uur beginnen onze magen wat te knorren maar de lunch is gepland rond een uur, nog even geduld dus. Iets later, vanwege een wegomlegging, beginnen onze gids Jairos, chauffeur Mojo en kok Isra van alles uit te stallen aan de kant van de weg: tafels, stoeltjes, teilen met water, groenten, vleeswaren, broodjes en diverse sauzen. In een mum van tijd staat een smakelijke lunch op tafel. De komende dagen verblijven we in Cederbergen. De rit daar naar toe gaat over een gravelpad van ruim een uur en is redelijk heftig te noemen. Volgens Jairos is er iets fout gegaan met de boekingen en moeten we de cottage delen met twee reisgenoten, maar dit is erg gezellig geworden. Morgen gaan we al wandelend het berggebied verkennen, van wat we gezien hebben vanuit de truck ziet het er veelbelovend uit!

Donderdag 24 mei. Wandelen in Cederbergen

Op de planning staat vandaag een wandeling door Cederbergen. Cederbergen is een bergketen met bizar gevormde zandstenen rotsformaties. Er is gekozen voor een wandeling naar Maltese Cross, een drie-uur durende 'wandeling'/klimpartij met als eindpunt de twintig meter hoge rotsformatie. 's Middags staat een rit naar Saalrock en Stoneart op het programma, waar een rotstekening te zien is. Saalrock is een gebied met bizarre rotsformaties in Cederbergen, waar we een uurtje al fotograferend door heen lopen. Rond vier uur is er een wijnproeverij op het land van de cottage-eigenaar, er worden zeven soorten wijn gepresenteerd. Marc heeft na afloop twee flessen Cederbergenwijn gekocht.

Vrijdag 25 mei. Over de Namibische grens

Deze dag staat in het teken van de Namibische grens, dit is namelijk onze bestemming voor vandaag. We rijden noordwaards door Zuid-Afrika met prachtige vergezichten op de bergen. Langzaam zien we het landschap veranderen in woestijn. De rit is tamelijk lang. Rond half zes naderen we dan eindelijk de grens. De instructies zijn: niet fotograferen aan de grens en geen beambten fotograferen. We gaan het douanekantoor in aan de Zuid-Afrikaanse kant en krijgen een stempel in ons paspoort. Dan rijdt de truck door naar de Namibische grens; daar moeten we een formulier invullen met diverse vragen zoals hoeveel geld je in Namibie wilt spenderen en wat je beroep is. Daarna krijgen we de Namibische stempels in het paspoort en zijn we toegelaten. Snel rijden we door naar de camping Felix Unite. Dit wordt onze eerste kampeernacht van de reis. Omdat het al donker is zetten we, na een korte instructie, snel de tenten op en wordt er gegeten in het bijbehorende restaurant. 's Avonds houden we ons bezig met het fotograferen van de prachtige sterrenhemel. Morgen rijden we verder Namibie in om naar Fish River Canyon te gaan. Het ontbijt is om 8 uur dus weer vroeg de slaapzak uit.

Zaterdag 26 mei. Fish River Canyon

Vandaag gaan we de Fish River Canyon bezoeken. Deze canyon is de derde grootste canyon ter wereld. De grootste is de Amerikaanse Grand Canyon die wij vorig jaar hebben bezocht, dus wij zullen ongetwijfeld deze met elkaar gaan vergelijken. Eerst rijden we naar Ai-Ais waar we een uurtje zwemmen in een zwembad dat gevuld is met water uit een hotspring. Na de lunch vertrekken we naar camping Hobas, deze ligt aan de noordkant van de canyon. We worden met de truck naar het beginpunt van een hikingtrail gebracht. Onze eerste indruk is: wijds, leeg (logisch; woestijn), weinig toerisme, er is weinig water in de rivier maar ook minder diep als de Ameikaanse canyon... We volgen het pad langs de canyon en genieten van het uitzicht, de zon zorgt voor mooi lijnenspel in de kloof. We wachten bij het eindpunt op de zonsondergang die helaas niet zo spectaculair is dan verwacht. Het bezoek aan de canyon is zeker de moeite waard geweest, zo'n diepe kloof is altijd weer indrukwekkend, zeker met de woestijn als achtergrond en verder niets dan stilte...

Zondag 27 mei. Kitchenhelpers

Voor vandaag zijn Marc en ik ingeroosterd om kok Isra te assisteren bij het bereiden van de lunch. Rond twaalf uur gaat de truck aan de kant en het ritueel begint weer: tafels uitladen en ontsmet, teilen met water en dettol worden gevuld en diverse boxen met ingredienten en servies komen op tafel. We krijgen instructies om tomaten en komkommer te snijden en wortels en kaas raspen. Op het menu staat salade van ijsbergsla, komkommer en tomaat, koolsalade, tonijn met brood; smaakt prima! Kok Isra is een erg leuke man met een goed gevoel voor humor. Hij bereidt de heerlijkste maaltijden. De Afrikaanse smaken zijn net weer anders dan wij gewend zijn. Er wordt hier veel suiker, zout en mayonaise gebruikt.