Een koude start

'Met een huurauto rijden we...', dat schreef ik vorige week. Tsja, nu we inmiddels een week onderweg zijn in Zuid Afrika wordt het links rijden iets vanzelfsprekender, maar wat moest Marc wennen aan de verkeerde kant-besturing in onze huur-Jeep. We beginnen maandag met onze trip en rijden eerst naar Drakensberg, naar de lodge Giant's Castle, ergens in 'the middle of nowhere'. Eerst volgen we braaf de N3 zoals de routebeschrijving aangeeft maar na een aantal uren kiezen we om weg van de snelweg te rijden. Ja, en dan rijd je ineens door armoedige Afrikaanse dorpjes waar kinderen langs de weg hun hand ophouden. Zuid Afrika is een van de meest ontwikkelde landen van het continent Afrika maar daar profiteert niet iedereen van. Onze lodge in Giant's Castle is verre van armoedig en straalt een gezellige sfeer uit met het rieten dak. Het huisje is voorzien van een keukentje, waar je zelf kunt koken, en een haard, waarnaast heel attent een zak hout is gelegd. We hebben een leuke wandeling uitgezocht die wij de volgende dag willen doen. Maar helaas; als we 's ochtends de gordijnen open doen zien we niets anders dan mist. We willen ook niet binnen blijven zitten en doen een korte wandeling naar de Main Caves. Daar zijn oude rotstekeningen te zien van de Bushmen + een stukje uitleg van de gids ter plaatse. Na de middag zijn we helemaal verkleumd. Marc gaat nog twee extra zakken hout halen en de rest van de middag blijven we bij de kachel zitten. Gelukkig is het de volgende dag (woensdag) stralend weer. We maken nog snel een korte wandeling langs het riviertje voordat we zuidwaarts naar ons tweede adres in Drakensberg rijden: Underberg. We verblijven hier in het Sani Pass Hotel. Bij aankomst staat onze naam niet op de lijst. Ik was er al bang voor: dit hotel ziet er zo sjiek uit, niet echt voor mensen als ons. Maar nadat de baliemedewerkster heeft gebeld met de lokale reisorganisatie laten ze onze kamer zien en helpen met de bagage. Rond half zeven gaan we naar de eetzaal oftewel 'Mountain View Restaurant'. Het eten is in buffetstijl. Nou, zo lekker hebben we niet vaak gegeten: verse salades, juist gegaarde groenten, mals vlees van uitstekende kwaliteit, rijst, vis, toetjes. Dat is geen eten meer, maar schandalig schransen. 'Geniete jou ete' oftewel: eet smakelijk!

Donderdag worden we rond 9.30 uur opgepikt door Major Adventures. We gaan de Sani Pass-tour doen naar Lesotho. Lesotho is een onafhankelijk staatje midden in Zuid Afrika. Dat betekent dus dat we bij de grenscontrole onze paspoorten moeten laten stempelen. De 21 km lange weg naar Lesotho bestaat uit een weg vol kuilen en stenen, het is hier alleen toegestaan te rijden met een 4X4, en dat is wel zo verstandig kan ik je zeggen, want het is ook nog eens 1000 meter omhoog! Na twee uur rijden komen we in Lesotho aan, paspoorten worden gestempeld en we kunnen verder. Het waait hier als een tierelier, het is stervenskoud en dan wonen er ook mensen. We bezoeken heel kort een mevrouw in haar hut, ze heeft brood gebakken (erg lekker!) het is warm binnen maar ik ben eigenlijk blij dat we weer naar buiten kunnen. Ik kan niet wennen aan die indringende rooklucht. We krijgen een lunch aangeboden in de 'hoogste pub ter wereld' zoals ze dat zelf noemen. Het duurt even voordat het op tafel staat, maar het is weer ontzettend lekker eten. Deze tour is echt een aanrader: de gids was zeer onderhoudend en wist veel te vertellen op een leuke manier. Als we weer terugrijden begint de lucht te betrekken, de gids voorpelt sneeuw.

Vrijdag hebben we de dag voor onszelf. Gisteren hadden we naar wandelroutes geinformeerd en we kiezen er een van ong. 4 uur wandelen. Dat gaat dus niet. Blijkt dat je die alleen maar kan doen onder leiding van een gids en die vertrekt al om 7.30 uur, had wel handig geweest om dat van te voren te vertellen... Dan doen we twee korte, ook leuk. Drakensberg is een prachtig gebied en staat op de Werelderfgoedlijst. Hier willen we graag nog eens naar terug maar dan in een ander seizoen, misschien is het dan iets warmer en ook groener. De winter in Zuid Afrika valt ons best tegen maar volgens een Canadees stel is het richting St. Lucia een stuk warmer. En daar zijn we best aan toe, een stukje meer Zuid Afrika en misschien dan zelfs een paar zebra's? Maar eerst gaan we vanuit Drakensberg naar Howick. Dit is een stadje wat de koloniale Engelse sfeer heeft, net als deze regio. Op de heenweg reden we hier al langs en waren bang dat deze stad niets voor ons, natuurmensen, was. Het valt echter helemaal niet tegen. Vlakbij het hotel zijn de Howick Falls, 100 m. hoog, dus effe naar beneden voor het fotootje en weer naar boven klimmen. Naast het hotel zijn leuke Afrikaanse winkeltjes èn Ray's Cafe. Om in Engelse sfeer te blijven bestellen we hier scones en 's avonds eten we in 'The Black Olive' fish and chips.

Vandaag (zondag) gaan we rijden naar St. Lucia, een lange rit van zo'n zes uur. De eerste week Zuid Afrika zit er al weer op. Helaas nog niet echt Afrikaanse dieren gezien, alleen veel vee en landbouw. Wel enorm tot rust gekomen van alle hectiek van de laatste tijd, en daar is vakantie tenslotte ook voor. ;-)