Terug naar het zuiden

Zaterdag 8 juni, Harstad - Stamsund
In Harstad gaan we de wal op om met een bus door de stad rijden, we stoppen (uiteraard) weer bij een kerkje en een museum. Hier kunnen we ook wat leuke foto's maken. Helaas is de grijze wolkenhemel weer teruggekeerd. De Vesterålen is een landelijk eiland met leuke dorpjes. Een ander Nederlands stel heeft 's avonds zo'n trip gedaan over de Lofoten en ook dat was de moeite waard. Hier zullen we nog wel eens terugkomen denk ik, maar dan met eigen auto, dan heb je toch iets meer tijd om rond te lopen enzo. Nu weer terug naar de rituelen aan boord: lunchen, panoramalounge en zo nu en dan naar buiten, waar het niet echt warm is. Dan is het voor Marc en mijzelf tijd om ons gereed te maken voor excursie nr. 5. We gaan op 'sea eagle safari'! Al varende stappen we over op een klein bootje en varen de Trollfjord in. Medewerkers hebben een bak vis aan boord en brood om meeuwen mee te krijgen. Zo wordt geprobeerd de zee-arenden te lokken. En dat lukt! De eerste komt zwierig aanvliegen en houdt zijn poten klaar om de vis te grijpen. Al snel volgt een tweede. Daarna is het een tijdje rustig qua arenden. De meeuwen houden ons al die tijd gezelschap en we hebben meer het gevoel dat het een zeemeeuwsafari is. Als de trip ver ten einde is en wij bevroren zijn van de kou, komen er nog drie arenden aanvliegen en vissen de vis op. Al met al vinden we de excursie aardig geslaagd. Nu in de douche ontdooien.

Zondag 9 juni, Poolcirkel - Rørvik
Zo, en dan nu een dagje rust. Dat wil zeggen: geen excursies. We varen rond 9.15 uur weer over de poolcirkel maar nu naar het zuiden. Er volgt weer een ceremonietje. Op een tafel verschijnen een aantal groene flessen en wat ik vermoed blijkt waarheid te zijn: levertraan! Hè bah! Marc gaat gewoon in de rij staan en giet zijn omega 3 naar binnen. Vervolgens wordt er nog iets anders uitgedeelpld en ik denk dat dat de reden is dat Marc meedeed; er wordt een bekertje whiskey ingeschonken en volgens hem smaakt dat een stuk beter. Inmiddels varen we gewoon verder, soms wordt iets omgeroepen als we langs iets speciaals varen. Nu is dat een gat in de berg. Dit gat is zo groot dat er -theoretisch- een Hurtigrutenschip doorheen zou kunnen. Later deze middag gaan we de benen strekken in Sandnessjoen en een paar uur later in Brønnøysund. Deze laatste plaats is de woonplaats van onze barman Frode, waar ik inmiddels dikke vriendjes mee geworden ben. (Dat levert een gratis zakje chips en een goter (versgeperst!) drankje voor een klein prijsje op... èn gezellige kletspraatjes ;-)) Hij vertelt dat in Brønnøysund het lekkerste ijs met aardbeien te verkrijgen is, even proeven dus... Ja, hij heeft gelijk. Verder stellen beide stadjes/dorpjes echter niet zo veel voor (sorry Frode). In de volgende haven gaat Frode van boord, zijn dienst zit er op. Vandaag nemen we ook afscheid van onze tafelgenoten, zij stappen morgenvroeg in Trondheim af en gaan met de trein verder naaar Oslo. Enkele dagen geleden hebben we ook het Amerikaanse stel uitgezwaaid, zij stapten in Tromsø van boord. Zo merken we dat de reis ver ten einde is. Maar we hebben eerst nog het afscheidsdiner, één van de serveersters komt Marc hoogst persoonlijk zijn bord brengen met een dubbele lading eten. Tegen het einde van het diner maken we nog een praatje met de tourguide. Deze Nederlandse man gaat morgenavond/nacht een wandeling leiden door Ålesund en als grapje zeg ik dat we wel meegaan maar dan wel twee toetjes nodig hebben. Hij zegt iets in het Noors tegen de serveerster en even later komen twee borden onze kant op met een dubbel portie toet! Dus ja... nu zijn we wel verplicht morgen aan die wandeling mee te doen...